فداکاری...

 


خودکار خسته شد...

مرد کارمنـــد یکریز می نوشت و می نوشت...

خودکار به کاغذ گفت: خسته شدم از بس از من کار کشید!!!

کاغذ سکوت کرد...

خودکار گفت:کمکم کن تا دیگر با من ننویســــد...

کاغذ خود را خـــــم کرد و پاره شـــد!

مرد کارمند کاغذ را مچالــــه کرد و دور ریخت!!!

خودکار ناراحت شد...گریست!...

حال آنکه می دانست گریه ی او برابر مرگ اوست...!

مرد کارمند او را هـــم فرستاد کنار کاغذ...

حالا خودکار و کاغذ هردو می دانند فداکاری چه طعمـــی دارد!!!!

 

پ.ن۱: کاش ما هم می دونستیم...!

پ.ن۲:متن بالا نوشته ی داداشمه...!

 

پاییز...


 

پاییــــــــز استـــــ

و هـــوا

پُر استـــــــ  از مهــــــربانی هایی

که خــــــدا برایمان به بادهــــــا سپرده...

یادمــان نرود که  پنجره ی قلبمــــان باز باشـــــد

برای ورود خـــــــــدا...

 

 

یا مهدی


  

                                 

 

 

 

خــــدایا


 


خــــدا فراموشی را آفریـد تا غیر از او را فرامـــــــــوش کنیم...

به همـــین سادگی...

 

 

 

پاییز...

 

         مداد رنــــگی پاییـــــــز

                 آرام آرام

   می نشــــیند روی صورت خــــیابان!!!

          با دســــتانی بدون چتر

        نفس عمـــــیق می کشم

و به اســــتقبال لبـــخند خــدا می روم

         شایــــد باران ببـــارد،

        روی برگ هــــای زرد دلـــم

                 و بشـــــوید

           آنـــــچه را که بایـــــد !

 

  تحویـــــــــل پایــــــــیز مبارکــــــــــ

 

 

 

شنبه-  ۱/مهــــــر/۱۳۹۱  - عارفه