آن 23 نفــــــر!!!

 

شـــده است نسبت به کسی حس مســئولیتت فوران کنـــد؟

که خودت را ملـــزم بدانی زیرکانه و گاهی یواشکی،باشش دانگ حواست

روی حرکاتش زوم باشی؟

اینکه بی حالی و مریضی اش دگرگونت کنـــد و حــال خوشش ســر حالت بیاورد؟

حال فرض کن با همــــه ی این اوصاف احساســـاتی هم باشی

و در برابر ابراز احساسات بی وقفه اش دلت غش و ضعف برود و آب قنــد لازم شوی!!!!

آن 23 نفــــر، 23 فرشــــته اند...

23 فرشــــته ی زمینی که از اول سال تحصیلی94 تقریبا هر روز دورم می چرخند...

23 کودک پاک و معصـــوم که اعتراف می کنم در این مدت کوتاه کــــرور کرور

محبت بی منت و بی غرض هدیه ام کرده اند...

 

خــــــدایا

قدرتی عطا کن که تآثیــــر بگذارم آنقــــــدر که باید

و تآثیـــــر بپذیــــرم آنقـــدر که باید...

آمیـــن یا رب العالمیـــن

 

 

پ.ن1 : خدایا عــارفه و شغل انبیا ؟!؟!؟!؟!؟!؟

پ.ن2 : خدایا بابت صــدور دستور صــلواتای زورکی و پی در پی به طفل معصومــــا جدا معذرت!!😶

پ.ن3 : خدایا واسه التماس دعـــاهای زیرگوشی هـــم روم سیاه!!!😖

پ.ن4 : خدایا کمکم کن عالم بی عمل نباشم!

 پ.ن5 : خدایا میدونم شورش و درآوردم ولی به جون خودم خودشون هی میخوان هر زنگ از

امام حسین بگم...من بی تقصیرم

بعدا نوشت : خــدایا میدونم به ازای همه ی ثانیه هایی که وقتشــون با من میگذره مسئولم...

کاش پیشت شرمنــده نباشم...

 

جامانده...

 

خوش به حــــال آن هایی که خوب دویده انـــد...

آن هایی که با تمام وجــود حواسشـــان فقط و فقط به مقصـــد بود!

همان هایی که دوپیـنگــشــان تا میــانه هـــای راه

شوق ِ ولادتِ حسن ابن علی بودو

اندکی پس از آن

الغوث هـــا و باالحســــین های لیالی قــــدر...

می دانی؟...

دلــــم به اندازه ی تمــــــام مســــافرانِ جــــامانده از سفـــــر شور میزند...

شورِ اینکــــه صلوات هاوعجل لولیک الفرج هایم از عُمق وجود نبوده باشــــد!

شورِ اینکه غَیـــرسوءحـالنابه حُسـنِ حالک گفتن هایم بی اثـــر بوده باشــد!!!

شورِ اینکه عید فطری برود و فطـــرتم آنگونه که باید رُفت و رو نشــده باشد...

 

خدایــــا

اسئَــلُکَ اَن تُحـــییَ قَـــلبی

 

 

 

پ.ن1: وداع امسالمان هم مثل سالِ قبل با نوای آقــامیثم مطیعی بود و روایتگری

حاج حسین یکتای عزیز...البته اینبار در جوار پسر علی ابن موسی الرضا(ع)

پ.ن2: پیشنهادِ کتاب : "من زنده امِ"َ معصومه آباد( خواندنی بود و چسبید)

 پ.ن3: چند روز پیش در تلگرام غریبه ای طلبه و شاعر(حدس میزنم هم سن و سال پدرم )

مسـئله ای را تذکر داد که چقدرخوب بود و چقدرخوب بود و چقدرخوب بود...!                                                       

پ.ن4: دعـــا لازمم مثل همیشه شــدید...!

 

5 تیـــــر

 

سال هــــا پیش در جمعـــه ای گرم،

در اولین مــــاه تابستان 

در سرزمینی سبــــز

به دخترکی بورکَلی*

اجـــازه دادی که باشـــد ، نفس بکشـــد...

آن دخترک اینک تفهیـــــم است

که دلیلی جـــز ستایشِ تو برای آمدنش نیست

مهربانــم

ستایش کردن به معنای واقعــی را به او بچشـــان...

 

 ________________________________________________

 

 آیه ای که قَد دنیــــــــا دوسش دارم آیه ی 186 سوره بقره ست:

[ای پیامبر!] هر گاه بندگان من از تو در مــورد من سؤال کردند [بگو] من بسیار نزدیکم،

هر گاه کسی مرا بخـــواند، اجابت می‌کنم؛

پس به نـــدای من پاســـــخ دهند و به من ایمــــان آورند تا راه راست یابند.

 

________________________________________________

 

پ.ن1: بلاگفــــای.............پُست های قبلیـــم رو حذف کرده!

پ.ن2: تولدم مبارک (در پی نوشت 2 قرار گرفت چون فُــ حــ ش به بلاگفا در الویت ذهنیم قرار داشت)

پ.ن3: بورکَلی صفتی بود که پدربزرگ عــــزیزتر از جان به من نسبت میداد(روحش شاد)

+

آنکه می گیرد شِفــــا سمتِ طبیـــبش برنگشت

خوش به حــــالِ آنکه دردش سخت درمــــــان می شود!

 

یا ارحم الراحمین...

 

همینطـــور یکهــــــو

وسطِ خریدِ عیــــــد،

فکرم اِشغــــال میزند!!!☎

برای پاگیزگیِ "دلـــــــم".......... اینبــــار جدی تر از قبــــل(!)

تا قبل از نوروزِ باستانیمــــان؛

قطعا" باید فکری شود...

نمیشود که بگذارم همینطور تا 94 بمــــاند!

...

خُــــــــدایا

دلـــــــم شیشــــه ای شکســــــتنی ست...

پُر از لکه های ســـیاه

که جــز باران رحمتت شیشه شوی دیگری قـــادر به برق انداختنش نیست!!!

سپردمش به کَرَم ِ خودت...

 

 

پ.ن : روی "استغفرلله" به تعدادِ لازم (و البتــه کیفیتِ مطلوب) هم حساب باز کردم زیــــــــاد :)

 

↩ بعدآ نوشت: چَن روز پیش این خونه ســـه ساله شد...تو این سه سال خیلی چیزا فـــــرق کرد،

خیلی غیرعادی ها برام عـــــادی شد...خیلی غیر ممکن هــــا ممکن شد...!

خیلی حرفــا، رفتـارا ، حس و حالا که اون قبل تر به نظــرم بی معنی و گاها"مســــخره تلقی میشد ،

الان شــــده جزئی از وجــــــودم، شده یه سِری بدیهـــیاتِ دوس داشتنی! :)

تولــــدِ سهـ ســــالگی وبلاگمـــ مبارکــــــــــ

 

شیوه ارائه مطلب!!!

شیــــوه ارائـــه ی مطلب . . .

عنــــوانِ درسی دو واحـــدی که از سالِ اولِ ورودم به دانشگاه به شدت از آن واهـــــمه داشتم!

درسی که معمولا"باید درآن یک سِری خُزعبلات(!)که خودت هم سردرنمی آوریشان حفظ کنی

و برای دانشــــجویانی که قــــرار است مات و مبهوت نگاهت کننـــد ارائه دهی...!!!!!!

هنــــــوز ســـایه ی هولناکِ این درس، حـــوالی افکارم پرســـه می زند امــــا ؛

قصــدم از اینجـا آمدن به هیچ وجه معرفیِ این غولِ بی شاخ و دُمِ دو واحــدی نبود

امروز در یواشکی هایم، شـــیوه ی ارائه را از نگاهی دیگر رصـــد کردم...

...

"زندگـــی" بزرگترین ارائه ی هــــر انسان در طول عمرش است!!!

سخت ترین و طولانی ترین درسِ آدم هـــــا!!!

خـــــــدای من! زندگی از این زاویه چقـــدر هولناک به نظر می رسد...!

من روی صحنــــه در حال ارائه ی زندگی...

گاهی غرق در خودم...

بیان انواع حرف هـــــا...

بروز رفتارهــــا...

و خـــــــــدا از ابتدای زندگی ، با دقتِ تمام، ناظـــر بر ارائه ام!!!

...

همین لحـــظه تمام افکارم را خط خطی می کنم!!!!!!

شاید ترسیدم!

نه............به گمانم شرمم شد...

یا رَحمان....

یا رَحیـــــم....

یا سَـــتار العُیوب.....

ثَبِت قَلبی عَلی دینِک

 

تلنگر : یادم نرود ســـاز صلـــوات همچـــنان بر لب هایم کوک باشـــــد...

 

نسبتـــــا" شخـــــــصی!!!

دِل نوشت:

خــــدایا، می دانم میدانی چقدر سخت است برایم بخشـــیدنشان!

این را هــــم می دانی که تا نبخشــمشان فکـــرم مــُـدام درگیر است!

خوش به حالت که این اینقـــدر راحت می بخشی همــــــه را...!

(إِلاَّ مَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ عَمَلاً صالِحاً فَأُوْلئِکَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئاتِهِمْ

حَسَناتٍ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحيماً )

واقـــعا" دیگر خســــــته شده ام

دلـــــــم می تواند ببخشد

امــــا عقلم این وســـط مُزاحم است!!!

دلـــــم هرچه با عقـــــلم مبارزه می کند شکست می خورد!

خدا جان اصـــــلا" این عارفه نمی داند چه کار باید بکند...!

خودت یک جوری ( که آن ها هم بفهمند خطایــشان را ) قضــــیه را حل کن!

عقل نوشت: سخت است بخشیدنشان...خیییییییییییلی سخت!!!!

پ.ن: قسمت نظرات این پست بسته شد چون نمی دونی قضـیه چیه!

+اگه دلت خواست واســه دلــم دعــا کن!

خـــــدایا

 

 

 

قــــــرار نیست که هـــمه ی دنیــــا شاعــــر بشوند یا نویســنده!!!!!

ولـــی برای هـــر انســـانی

گاهـــی لازم اســـت

بایســـــتد یک گوشــــه ای

به آســـمان خیـــــره شود

و خیـــــلی خیـــــلی آرام

بی هیـــــــچ واســـــطه ای!

به او بگویــــــد که:

دوســـــــتش دارد...

             خــــــدایا دوستــــت دارم

 

 

خدایا...

 

 

 

پاییز...

 

پاییــــــــز استـــــ

و هـــوا

پُر استـــــــ  از مهــــــربانی هایی

که خــــــدا برایمان به بادهــــــا سپرده...

یادمــان نرود که  پنجره ی قلبمــــان باز باشـــــد

برای ورود خـــــــــدا...

 

 

خــــدایا

 

خــــدا فراموشی را آفریـد تا غیر از او را فرامـــــــــوش کنیم...

به همـــین سادگی...

 

 

 

یواشــکی...

 

 

خدایا یه لحــظه گوشـتو بیار جلو...

 

تمندئخدن۴هختمد..........خهتخئک........م/.سأآة»»ت........شخحعغع۷مهن«حو-ه.............الزییقفزالرعغغ...........هعنا۵هدتلعغ.....حکن]نئگح]:ظمنم...........غعبغف۹ه۹.........مهمبف.........خ۸۹۹*/تذتذبفسق

 

حالا منو می بخشی؟!

 

 

این یه دعا نیست!!!

 

 

خدایا ....

 

باور کن این یکی دعــا نیست ؛

...

یه خواهشه ،

...

یه التمـــاسه !!!

مهـــربونی رو به قلب ما آدمـــا برگردون ... !!!

...

    

 

خـــــدایا...

   

 

حضرت موسى (ع) در مناجات خود در کوه طــــور عرض کرد:
یا اله العالمین (اى معبود جهانیان ):
جواب شـــنید: لبیک (یعنى نداى تورا پذیرفتم )
سپـــس عرض کرد:
یا اله المحســــنین (اى خداى نیکوکاران ) همان جواب را شنید
سپس عرض کرد:
یا اله المطیعین : (اى خداى اطاعت کنندگان ) باز همان پاســـخ را شنید
سپس عرض کرد: یا اله العاصین (اى خداى گنهکاران )
سه بار در پاسخ شنید: لبیک ، لبیک لبیک
موسى (ع) عرض کرد:
خدایا چرا، در دفعه چهارم ، سه بار پاسخم دادى ؟!
خداوند به او خطاب کرد:
عـــارفان به معرفــت خود،
و نیکوکاران و اطاعت کنندگان به نیکى و اطاعت خود، اعتــماد دارند!
ولى گنهــکاران جز به فضــل من ، پناهـــى ندارند،
اگر از درگاه من ناامـید گردند، به درگاه چه کســى پناهــنده شوند؟!...

خـــــدایا 

آن زمان که همگان به انـــسان پشت می کنند،

تـنـــــها حضور تو ...

تنهایی را طراوت می بخشد ...

خــودت را از مــن دریغ نکن ...

 

خـــدایا

 

 

خـــدای مهربان من

تمام شعـــرهای عاشـــقانه ی جهان شبیه تو اند!!!

تو امــــا پشت استعاره ای ایستاده ای

که به ذهـن هیـــچ شاعری

نخواهد رسید...

 

 

 

 

یه نامـــــه به ...

 

ســـر تا پامو که نگاه می کنم می بینم  انــدازه یه مشــت خـــاکم!

یه مشت خاک که ممـــــکن بود خاک یه گلــــدون باشه پشت یه پنجــــره،

یا یه مشت سنگ ریزه زیـــــر دریا، یا شاید یه تیــــکه آجر توی دیوار یه خــونه!

یه مشت خاک ممکنــــه هیچ وقت هیچ اسم دیگه ای نداشته باشه

و تا همیــــــشه خاک باقی بمونه...فقـــــط خاک!!!!!!

اما حالا یه مشت خاک وجود داره که خـــــدا بهش اجازه داده که

نفــــس بکشه،ببیـــنه،بشنوه،بفــــهمه

یه مشت خاک که اجازه داره،انتخاب کنه... عاشـــق بشه...

وای خــــدا جونم!!!!من چقد خوشبختم...

من همون خاک انتخاب شده ام،همون خاکی که با بقیـــه ی خاکا فرق داره

همون خاکی که با دستای تو شکل گرفته و تو از روح خودت توش دمیدی...

هه! حالا میفهمم چرا فرشته ها بهم حســـودیشون شـــد!

اما اگه این خاک،این خاکی که برگزیده شده،

این خاکی که نور چشمی و عزیز دردونه ی خـــداست نتونه درست انتخاب کنه

یا نخـــــواد...اونوقته که سر از نا کجـــــا آباد در میاره

 اونوقت اون آخر وقتی می خواد دوباره برگرده پیش خــــدا،

سرشو میندازه پایین

شــــاید خجالت میکشه از اینکه حتی نتونسته خــــاک باشه،

چه برســــه به آدم !!!

خـــدایا دستمو بگیر و نیـــار چنین روزی رو که پیشت روسیاه باشم...

منو زیر چتر حمایتت طوری حفاظت کن که تحت هیچ شرایطی ،

چه خوب وچه بد لحظه ای از یادت غافل نشم!

آمین...

 

جمعه - 19/3/91 - عـارفـه

 

لبخند خدا

 

از تصادف شدیـــد جان سالم بدر برده بود!!!

و می گفت زندگی خود را مدیون ماشــین مدل بالایش است.

و خــدا همچنان لبخـــند می زد ...

          

 

 

خــدایا...

                                                                                                                                  

  خدایا...
اگر برای آن به ســوی تو می آیم
که مرا از شعله های دوزخ نجات بخشی ،
بگذار که در آنجا بســوزم .
و اگر برای آن به سوی تو می آیم
که لذت بهشــت را به من بخشی ،
بگذار که درهای بهشت به رویم بسته شود .
اما اگر به خاطر تــو به سویت می آیم ،
محبــوبم ٬ مرا از خویش مران .
متبرکم کن تا در کنار زیبایی جاودانه ات٬
 لانه کنم...تا ابد... 

دکتر علی شریعتی:

  خــدا دوستدار آشناست ، عارف عاشق می خواهد نه مشتری بهشت . . .

فرار به سوی خدا...

 

پسری در خانه خیلی شلوغ‌کاری کرده بود. همه‌ی اوضاع را به هم ریخته بود.وقتی پدر وارد شد، مادر شکایت او را به پدرش کرد.
پدر که خستگی و ناراحتی بیرون را هم داشت، شلاق را برداشت.
پسر دید امروز اوضاع خیلی بی‌ریخت است، همه‌ی درها هم بسته است، وقتی پدر شلاق را بالا برد، پسر دید کجا فرار کند؟ راه فراری ندارد!
خودش را به سینه‌ی پدر چسباند. شلاق هم در دست پدر شل شد و افتاد.
شما هم هر وقت دیدید اوضاع بی‌ریخت است به سوی خدا فرار کنید.

«وَ فِرُّوا إلی الله مِن الله»

هر کجا متوحش شدید راه فرار به سوی خداست...

                        

خداوندا...

 

خداوندا
به من ايمـاني عطا كن
تا لطف و مصلحت تو را
در فراسوي درهاي به ظاهـــر بسته دريابم...

خـــــــداوندا

با عشــــــق خود احاطه ام كن....  

                                                                 

میشه خدارو حس کرد...

 

نقاشی!

 

 معلم براي سفيد بودن برگ نقاشي ام تنبيهم كرد و همه به من خنديدند...

معلم خودش هم نفهميد من "خدايي" رو كشيده بودم كه خودش ميگفت:

ديدني نيست...    

                                                                                                                                          

قربونت برم خدا...

 

قربونت برم خدا چقدر غریبی رو زمین...   

 

 

 

بنده ی من نماز شب بخوان و آن یازده رکعت است""                                                                                                    خدايا !خسته ام!نمي توانم!
بنده ی من دو رکعت نماز شفع و یک رکعت نماز وتر بخوان"".
خدايا !خسته ام برايم مشكل است نيمه شب بيدار شوم.
بنده ي من قبل از خواب اين سه ركعت را بخوان""
خدايا سه ركعت زياد است
بنده ي من فقط يك ركعت نماز وتر بخوان""
خدایا!!!امروز خيلي خسته ام!آيا راه ديگري ندارد؟
بنده ي من قبل از خواب وضو بگير و رو به آسمان كن و بگو يا الله""                       خدايا!من در رختخواب هستم اگر بلند شوم خواب از سرم مي پرد!!
بنده ي من همانجا كه دراز كشيده اي تيمم كن و بگو يا الله ""
خدايا هوا سرد است!!نمی توانم دستانم را از زير پتو در بياورم
بنده ي من در دلت بگو يا الله ما نماز شب برايت حساب مي كنيم ""
بنده اعتنايي نمي كند و مي خوابد ملائكه ي من! ببينيد من انقدر ساده گرفته ام اما او خوابيده است...چيزي به اذان صبح نمانده، او را بيدار كنيد دلم برايش تنگ شده است امشب با من حرف نزده

خداوندا!!!! دوباره او را بيدار كرديم ،اما باز خوابيد ملائكه ي من در گوشش بگوييد پروردگارت منتظر توست پروردگارا! باز هم بيدار نمي شود، اذان صبح را مي گويند... هنگام طلوع آفتاب است اي بنده ي من بيدار شو نماز صبحت قضا مي شود خورشيد از مشرق سر بر مي آورد....

خداوندا نمي خواهي با او قهر كني؟

 او جز من كسي را ندارد...

شاید توبه کرد...